In het kader van de presentatie van de collectie „Mijn scheerspiegel“ eert het Museum Kurhaus Kleef de in Kleef wonende en werkende schilder Jürgen Paatz, door middel van een tentoonstelling. In het jaar 2013 viert hij zijn 70ste verjaardag. De kunstwerken zijn een grote gift van de kunstenaar aan de Vereniging van Vrienden van het Museum Kurhaus en Koekkoek-Huis Kleef e.V. Het omvat 20 werken van de jaren 1977 tot 2008 – zowel doeken en werken op papier. Jürgen Paatz heeft sinds de jaren 1970 in Duitsland en Europa naam gemaakt als vertegenwoordiger van de concrete kunst. Zijn werken zijn opgenomen in veel belangrijke openbare en particuliere collecties. Zijn thema is het om de kleur, de visuele en de tactiele kwaliteiten evenwichtig te gebruiken. Zijn monochromatische taferelen en gekleurde objecten zijn dikwijls het gevolg van een meditatief schilderproces.
„De werken van Jürgen Paatz zijn als tot stof en in materie gevangen kleur voorstellingen“, schrijft Beat Wismer en legt uit: „Laten we deze werken als ‘kleur lichamen’ bezien en laten we hun oppervlakte ‘huid’ noemen. De sporen die we hierin lezen, zelfs over het haptische gevoel, vertellen ons meer over de oorsprong van van hun vorming, hun ontwikkeling en hun groei. Er zijn sporen van het werk en sporen van het materiaal. Bovenal zijn er sporen te vinden van de sensibele omgang met het materiaal. Sporen waaruit de noodzaak blijkt om het materiaal te sparen, onbehandelde sporen en ook nauwelijks zichtbare. Alles is handwerk. De sporen zijn als de handtekening van de kunstenaar. Duidelijk komt naar voren dat alles ten goede komt aan het kleurgebruik. De essentie van dit werk, de diepere betekenis, is besloten in de vorm en in het materiaal zelf. Het oppervlak, de zichtbare verschijning in een Hegeliaanse zin als de verschijning van de essentie.“ (Farbe als Empfindung und Substanz – Anmerkungen zum Schaffen von Jürgen Paatz, in: catalogus van de tentoonstelling „Jürgen Paatz: Malerei“, Zürich 1992).
„Jürgen Paatz schildert niet, hij bewerkt de kleur in een alchemistisch continuüm. Dit resulteert in bondig handelen met interventies, revisies, die kunnen bestaan uit spontane acties, met inbegrip van gebaren en bijna geschreven sporen, en vertegenwoordigen in de grote zin bepalen ze de gebruiksbeleving van zijn werken. En toch zijn het schilderijen in de beste zin. Belangrijker dan de penseel zijn op zijn minst de verschillende instrumenten die gebruikt worden om de kleur aan te brengen en zo lang te bewerken tot er een diepe rust bereikt is en de oppervlak een dichtheid laat zien die aan emaille doet denken (...) of de kwetsbaarheid en hardheid van porselein, en soms zelfs bros lijkt te zijn en breekt in het verzet tegen de lichamelijke inspanning met welke ze bewerkt is. Deze behandeling is vergelijkbaar met een verweringsproces, die vraagt om begrip en nabijheid. (...) Het pigment van de ei-tempera is verantwoordelijk voor het droge oppervlak, geen enkele glanslaag kan leiden tot een afstand tot de kijker. Jürgen Paatz is ambachtsman, zijn aanpak is actie. Hij verzint zijn schilderijen niet in het hoofd en heeft geen conceptuele grenzen, het is handwerk wat zijn kunstwerken laat ontstaan.“ (Stefan Kraus, Jürgen Paatz – Gebrauchsgegenstand Bild, in: Michael Fehr, Die Farbe hat mich. Positionen der nichtgegenständlichen Malerei, Essen 2000)
WDR 3 – Culturele partner van het Museum Kurhaus Kleef
Sparkasse Kleef – Premium-partner van het Museum Kurhaus Kleef